dokumenty wizyjne

[andrzej klubiński]

Szanowni Państwo

W związku z dyskusją dotyczącą metodyki opracowania materiałów audiowizualnych przekazuję do dyskusji projekt wskazówek metodycznych dotyczących zasad opracowania dokumentów wizyjnych w archiwach państwowych http://www.archiwa.gov.pl/?CIDA=647 .
Projekt Wskazówek autorstwa Ewy Podgórskiej (Doradcy Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych), który powstał przy współpracy Kazimierza Schmidta (ZNA NDAP), został przekazany przez Kierownika Zakładu Naukowego Archiwistyki do konsultacji w archiwach państwowych. Zgodnie z dotychczasową praktyką zgłoszone na Forum uwagi zostaną przekazane Centralnej Komisji Metodycznej.

pozdrawiam
Andrzej Klubiński

[Wojciech Woźniak]

Witam,
pkt. 18.1
- gatunek - przydałoby się wskazanie zamkniętej listy gatunków
- język - bardzo dobrze, że we wskazówkach nie ma przywołania żadnego sposobu opisu języka - ta sprawa powinna być rozstrzygnięta jednolicie dla całego systemu informacji a nie przywoływana w każdych wskazówkach (oczywiście powinno to być ISO-639)
Nie bardzo wiem co oznacza element opisu "język wykonania"? Jaki język wykonania należy przypisać do reportażu Jacka Hugo-Badera z Ukrainy - polski czy ukraiński? jaki język wykonania należy przypisać do dzieła takiego jak czeskich film "Skrzat", w którym nie pada ani jedno słowo po czesku, ani w innym języku (ale nie jest to film niemy)? Może lepiej wprowadzić tu dwa elementy opisu: język wykonania (w znaczeniu język autora, ekipy filmowej, napisów końcowych) i język użyty w filmie?

pkt 18.2
Tu nie mam jasności co jest nośnikiem? Że taśma filmowa to jest jasne, ale już czy płyta (np. DVD) czy plik już nie bo:

c) informacje o rodzaju nośnika, np. 8mm, 16mm, super 16mm, VHS, Betacam SP, plik .MPG, plik .AVI, plik .MOV)

Chodzi o wskazane tu formaty plików, jeśli nośnikiem jest DVD, a element "rodzaj nośnika" ma służyć do opisu nośnika, to nie możemy tu opisywać formatu pliku, bo przecież na płycie mogą znaleźć się pliki w różnych formatach, innymi słowy typ nagranego pliku nie jest w żaden sposób cechą płyty, a więc nośnika. Chyba że nośnikiem ma być plik, ale to ze wskazówek raczej nie wynika.

Podobne wątpliwości budzi punkt:

d)dane techniczne dot. zapisu na nośniku a w tym
......
wielkości pliku komputerowego (w przypadku gdy dokument wizyjny jest plikiem)

skoro bycie plikiem jest cechą dokumentu wizyjnego, a nie nośnika to ten element opisu chyba powinien znaleźć się przy opisie dokumentu a nie nośnika.

f) data wpływu nośnika do archiwum

czy ta informacja nie powinna znaleźć się w księdze nabytków?

pkt 19

Jeżeli w archiwum pogrupowano nośniki osobno według typów nośników (taśma światłoczuła, kasety magnetyczne, płyty DVD itp.) ? w sygnaturze, po numerze zespołu wprowadza się oznaczenie przyjęte dla danego typu nośnika  i dalej numeruje się kolejne jednostki inwentarzowe w każdym ciągu sygnaturowym.

Ten zapis wydaje się zupełnie bezcelowy - przecież jednym z elementów opisu nośnika jest rodzaj, po co więc wprowadzać jeszcze jeden mechanizm rozróżniania nośników, który na dodatek wprowadza dodatkowe elementy do sygnatury pomijając na dodatek element "ciąg dalszy nr zespołu". Dysponując opisem rodzaju przy nośniku można w każdej chwili wygenerować raport z podziałem na rodzaj. No chyba że nie dostrzegam jakieś funkcjonalności tego rozwiązania?

pozdrawiam
WW

[Hanna Staszewska]

Niestety, przedstawione projekty (bo oba są właściwie identyczne i uwagi przedstawione poniżej dotyczą obydwu) sprawiają dosyć przygnębiające wrażenie
Niestety, unosi się nad nimi ?duch? wskazówek dot. opracowania fotografii (z wszystkimi błędami i nielogicznościami; znaczna część tekstu projektów została po prostu dosłownie przepisana ze wskazówek fotograficznych), i nie jest dobry duch
Niestety....

Ale do rzeczy:

II. Opracowanie zespołu (zbioru) dokumentów wizyjnych
7. Jeżeli archiwum państwowe przejęło zespół (zbiór) całkowicie uporządkowany wraz z pomocami ewidencyjnymi, pozostawia się go w dotychczasowym układzie, o ile nie budzi on zastrzeżeń. W przypadku, gdy nie zachodzi potrzeba dokonania zmian, przeprowadza się jedynie skontrum zespołu (zbioru) i wprowadza się do ewidencji archiwum, sporządzając pomoce ewidencyjne wymagane przez obowiązujące przepisy archiwalne.
Punkt nielogiczny i całkowicie niejasny.
Co oznacza wprowadzenie do ewidencji archiwum??? Takie sformułowanie dla mnie to jest wprowadzenie danych o zespole (zbiorze) do księgi nabytków, ale nie wiem, czy o to chodzi; może chodzi o inwentaryzację???
Co oznacza zalecenie o sporządzeniu pomocy ewidencyjnych wymagane przez obowiązujące przepisy archiwalne?
Jakie przepisy? Wydaje mi się, że znam dosyć dobrze przepisy archiwalne, ale tu nic mi nie przychodzi do głowy...


8. Jeżeli archiwum państwowe przejęło częściowo uporządkowany zespół (zbiór), to zachowuje się dawny lub nadaje nowy układ dla całości, w zależności od stopnia i jakości pierwotnego uporządkowania.
Punkt zbędny, bo to jest oczywiste...


12. Porządkowanie wstępne obejmuje:
1) rozpoznanie zawartości i stanu uporządkowania zespołu (zbioru),
Czyli właściwie co konkretnie należy zrobić???

2) sprawdzenie stanu zachowania (kompletności) zespołu (zbioru) w przypadku istnienia jakichkolwiek pomocy ewidencyjnych,
Na czym ma polegać to sprawdzenie? Na stwierdzeniu, że w pomocy ewidencyjnej (np. w spisie zdawczo-odbiorczym) figuruje 150 pozycji i tyle jest faktycznie? Przecież to należy stwierdzić w momencie przejmowania materiałów do archiwum... 

3) rozpoznanie stanu technicznego nośników dokumentów wizyjnych, wyłączenie egzemplarzy zakażonych biologicznie (na okres konserwacji) oraz ewentualne przepakowanie w nowe opakowania,
Wskazane czynności należałoby przeprowadzić w momencie przejmowania materiałów do archiwum.

4) kompletowanie nośników, na których zapisane są te same dokumenty wizyjne,
Co to znaczy te same? Czy chodzi o ich treść???  I czy to zalecenie oznacza fizyczne kompletowanie nośników, tzn. zgromadzenie obok siebie np. taśmy, płyty DVD z takim samym dokumentem wizyjnym?
Hmmm...
Różne typy nośników powinny być chyba przechowywane w odpowiednich dla nich warunkach (niekoniecznie obok siebie), więc to zalecenie jest bez sensu. Jeśli dobrze je rozumiem, to jest bez sensu podwójnie, bo po co wykonywać czasochłonne czynności z fizyczną systematyzacją nośników, na których zapisane są te same dokumenty wizyjne, skoro może to za nas zrobić system informatyczny, w dodatku treść dokumentów wizyjnych ma być porządkowana za pomocą identyfikatora (punkt 13).   

5) rozpoznanie typów nośników i wskazanie oryginałów lub równoważników oryginałów,
Przypominam, że jesteśmy na etapie porządkowania wstępnego (inwentaryzacja jest dalej).
Rozpoznaliśmy więc typy nośników (np. taśma światłoczuła, kasety magnetyczne, płyty DVD itp.).
I co dalej?
Jak mamy to wskazać?
 Palcem?
Powiedzieć: tu jest równoważnik oryginału?
Zapisać sobie to na kartce?
Co ma wynikać z tego wskazania?
Bo przypominam po raz kolejny, że jesteśmy na etapie porządkowania wstępnego, inwentaryzacja jest dalszym etapem prac. 
 
6)opatrzenie opakowań znakiem własnościowym archiwum państwowego, sporządzenie brakujących metryczek/kart nagrania
Znak własnościowy należałoby nadać w momencie przejęcia materiałów do archiwum. Nawiasem mówiąc ciekawa jestem, jak kwestia nadawania znaków własnościowych tego typu materiałom jest rozwiązana w NAC, bo jakoś nie mogę sobie wyobrazić pieczętowania taśmy...
I jeszcze jedno pytanie: o co chodzi z metryczkami?

7) przeprowadzenie kwerendy mającej na celu zebranie informacji przydatnych w dalszym opracowaniu zespołu (zbioru),
Kolejne zbędne zalecenie, bo zbieranie informacji o zespole trwa przecież przez cały czas jego porządkowania.

CDN...

[Hanna Staszewska]

13. Rozpoznanym w trakcie kompletowania nośników dokumentom wizyjnym o tej samej treści nadaje się jednolity identyfikator niezależny od ilości i rodzajów nośników, na których treść ta jest zapisana.
Powoli zaczynam się gubić...
Na jakim etapie opracowania właściwie jesteśmy??
Wg punktu 10 chyba gdzieś między porządkowaniem wstępnym a przeglądem zawartości nośników na stanowiskach technicznych, niestety, nadawanie identyfikatora nie zostało w punkcie 10 uwzględnione.
Jak rozumiem, identyfikator nadaje się na podstawie rozpoznania treści, a tę można rozpoznać właśnie w czasie przeglądu zawartości nośników...
Przypominam po raz kolejny, że jesteśmy jeszcze przed inwentaryzacją, jak więc mam nadać identyfikator (jeśli już jakimś cudem rozpoznam treść dokumentu wizyjnego przed przeglądem na stanowisku technicznym): napisać na kartce i przykleić do nośnika/nośników??? Zapisać sobie na kartce i potem wpisać do bazy??
Przyznaję, że niewiele z tego rozumiem...
Abstrahuję na razie od samej idei identyfikatora; próbuję zrozumieć, jak jego nadawanie wyobrażają sobie (a raczej jak to zapisali) autorzy wskazówek.

14. W trakcie przeglądu dokumentów wizyjnych na stanowiskach technicznych przeprowadza się z dużą ostrożnością selekcję. Selekcji mogą podlegać dokumenty wizyjne:
Chodzi o brakowanie, więc należy to wyraźnie napisać.

Wykaz przeznaczonych do wybrakowania z zespołu (zbioru) zapisów należy w formie spisu
przedstawić do zatwierdzenia komisji właściwej do archiwalnej oceny dokumentacji.
Zalecenie zbędne, regulują to odrębne przepisy, nie ma potrzeby powtarzania.

15. Ewidencję prowadzi się w systemie informatycznym. System informatyczny powinien zapewniać możliwości zapisu i przeszukiwania według elementów wymienionych w pkt 18, a
także przyporządkowanie każdego tematu/tytułu do nazwy archiwum państwowego oraz nazwy zespołu (zbioru) archiwalnego.
Zastanawiałam się nad sensem tego zalecenia już w przypadku wskazówek fotograficznych (bo to jest ?żywcem? przeniesione), niestety, nie rozumiem do tej pory...
Dlaczego temat/tytuł ma być przyporządkowany do nazwy archiwum i nazwy zespołu ?? A nie np. do numeru archiwum i numeru zespołu, bo nazwa może się przecież zmieniać, a numer raczej nie.
 Te zalecenia są nie tylko bezsensowne, ale przede wszystkim zbędne.   

CDN...

[Karmeliusz Gebauer]

18.2.pkt .d
można by dodać tryb nagrania: SP, LP (najbardziej popularne ale są przecież jeszcze inne)

[Wojciech Woźniak]

Witam,

18.2.pkt .d
można by dodać tryb nagrania: SP, LP (najbardziej popularne ale są przecież jeszcze inne)

Ta informacja mieści się w elemencie:
ew. inne informacje niewymienione wyżej i mające znaczenie dla odtworzenia nagrania
Można się zastanowić czy powinna być odrębnym elementem opisu, choć nie wydaje mi się.

dokument wizyjny a zapis dokumentu wizyjnego?
13. Rozpoznanym w trakcie kompletowania nośników dokumentom wizyjnym o tej samej treści nadaje się jednolity identyfikator niezależny od ilości i rodzajów nośników,  na których treść ta jest zapisana.
i
16. Ewidencji podlega zarówno zapis, jak i nośnik. Numery ewidencyjne w postaci:
     1) sygnatury ? nadaje się nośnikom;
      2) identyfikatora ? nadaje się zapisowi dokumentu wizyjnego zgodnie z pkt?
Co oznacza pojęcie zapis dokumentu wizyjnego? Czy jest równoznaczne z dokumentem wizyjnym? Jeśli tak, to po co je wprowadzać. Jeśli nie, to powyższe przepisy sobie przeczą.

[Hanna Staszewska]

Pytania Wojtka są całkowicie zasadne.

W punkcie 2 jest taka definicja:
Pod pojęciem dokumentu wizyjnego należy rozumieć każdy zapis ruchomego obrazu lub ruchomego obrazu z towarzyszącym dźwiękiem.
Czyli tylko zapis, bo o nośniku nic tu nie ma.

Ale dalej jest tak:

4. Egzemplarzem archiwalnym jest:
1) dla dokumentów wizyjnych zapisanych na taśmie filmowej oraz nośnikach do magnetycznego zapisu analogowego - nośnik/komplet nośników z pierwotnym zapisem dokumentu w jego skończonej postaci nadanej przez twórcę
Czyli tutaj jest nośnik łącznie z zapisem, co jest chyba sprzeczne z punktem 2.

I dalej punkt 17:
Jednostkami podlegającymi opracowaniu są dokumenty wizyjne o nadanym identyfikatorze.
Czyli opracowaniu podlegają zapisy dokumentu wizyjnego, a nośniki podlegają inwentaryzacji (punkt 19).
Pierwszy raz spotykam się z takim rozróżnieniem: opracowanie i inwentaryzacja. Zawsze mi się wydawało, że inwentaryzacja jest po prostu częścią, etapem opracowania.
To wszystko jest jakieś nielogiczne...
Aż boję się zapytać, co właściwie jest jednostką archiwalną? Tego pojęcia w ogóle nie ma w projekcie...

[Hanna Staszewska]

Wracając jeszcze do definicji: we wskazówkach fonicznych w punkcie 2 określono:
2. Pod pojęciem dokumenty fonicznego rozumieć należy wszelkie zapisy (utrwalenia) dźwięku na dowolnym nośniku w inny sposób niż w formie utrwalenia włączonego do utworu kinematograficznego lub audiowizualnego.

Tutaj jest nośnik, w definicji dokumentu wizyjnego go nie ma.
Przypadek?
Przeoczenie?
Świadoma definicja???

[Wojciech Woźniak]

Witam,
15. Ewidencję prowadzi się w systemie informatycznym. System informatyczny  powinien zapewniać możliwości zapisu i przeszukiwania według elementów wymienionych w pkt 18, a także przyporządkowanie każdego tematu/tytułu do nazwy archiwum państwowego oraz nazwy zespołu (zbioru) archiwalnego.
Nie jest do końca jasne co oznacza tu pojęcie temat. Nasuwa się od razu skojarzenie z opracowaniem fotografii, gdzie: "Temat jest równoznaczny z jednostką inwentarzową. Wyjątek od tej zasady mogą stanowić albumy, które w zależności od ich zawartości mogą stanowić jedną lub wiele jednostek inwentarzowych.". Na pewno nie chodzi o to znaczenie, natomiast pojęcie "temat" pojawia się jeszcze w jednym miejscu omawianych tu wskazówek w pkt. 17:
Jednostkami podlegającymi opracowaniu są dokumenty wizyjne o nadanym identyfikatorze (pkt 16.2) takie jak
.......
2) zbiory samodzielnych materiałów stanowiących odrębną całość znaczeniową, zestawione według określonych kryteriów i opatrzonych wspólnym tytułem, stanowiących wraz z komentarzem np. kronikę, magazyn,
.......
W przypadku opisanym w ust 17.2) możliwe jest również opracowanie osobno każdego tematu wchodzącego w skład kroniki, magazynu, dziennika.

W powyższym znaczeniu temat prezentuje się raczej jako składowa innego dokumentu wizyjnego, albo po prostu jako samodzielny dokument wizyjny. 
Czy oznacza to jednak, że obok opracowania np. Magazynu ekspres reporterów jako dokumentu wizyjnego możliwe jest opisanie jako osobnych dokumentów wizyjnych również poszczególnych reportaży zaprezentowanych w tym magazynie? Jeśli tak to czy nie tworzy to pewnego chaosu i nie przeczy zasadom opisu wielopoziomowego?

Kolejna kwestia dotyczy systematyzacji. Projekt wskazówek nie precyzuje jak ma przebiegać systematyzacja dokumentów/nośników (?) oraz jak ma wyglądać inwentarz? Skoro sygnatury nadaje się nośnikom inwentarz będzie wykazem nośników (Sygnaturę umieszcza się w zależności od rodzaju nośnika:(....) 3) w odpowiednim polu inwentarza.) wraz z przypisanymi do nich opisami dokumentów wizyjnych, co oznacza, że:
1. jeśli dokument wizyjny jest zapisany na 4 nośnikach to jego opis powtórzy się przy 4 sygnaturach
2. jeśli dokument wizyjny zapisany jest na różnym typie nośników (np. część na taśmie VHS a część na płycie DVD) to może znaleźć się w dwóch oddalonych od siebie miejscach inwentarza (bo na jednej płycie będą np. kolejne części trzech różnych dokumentów wizyjnych albo pkt. 19 ...w archiwum pogrupowano nośniki osobno według typów nośników (taśma światłoczuła, kasety magnetyczne, płyty DVD itp.) ...).

Natomiast w sprawie opisu dokumentów wizyjnych stanowiących część zespołu aktowego dość zagadkowo brzmi przepis:
25. Dla każdego zapisu wizyjnego, poza zapisami w inwentarzu zespołu (zbioru) archiwalnego (aktowego), prowadzi się dodatkową ewidencję w systemie informatycznym, powiązaną z bazą danych, w której prowadzona jest ewidencja zespołu (zbioru) aktowego - sporządzając opis zgodnie z ust. 18 wskazówek.

[Hanna Staszewska]

Bo ja wiem, czy to brzmi zagadkowo...
Jest to po prostu przepisane zdanie ze wskazówek fotograficznych, o których dyskutowaliśmy tu http://www.ifar.nac.gov.pl/index.php?topic=437.0
To zalecenie już wtedy było krytykowane, bo oznacza podwójną inwentaryzację tych samych nośników, co jest kompletnie bezsensowne, a przede wszystkim szkodliwe...

I jeszcze inne moje uwagi, które zgłaszałam przy okazji fotografii, które tutaj mogę spokojnie zacytować, bo niestety są aktualne:
- Brak propozycji nazwy zbioru fotografii.
  Pobieżna analiza ogólnopolskiej bazy SEZAM wykazuje niezwykłą pomysłowość archiwistów w tej materii. A co z ujednolicaniem nazewnictwa zbiorów?
- Brak zestawienia literatury przedmiotu.
-  Brak zastrzeżenia, że Wskazówki mają zastosowanie do zespołów (zbiorów) nieopracowanych.

[Hanna Staszewska]

22. Nośniki z zapisami wizyjnymi stanowiące część zespołu (zbioru) archiwalnego (aktowego) wyłącza się z jednostek inwentarzowych zespołów/zbiorów, do których przynależą, sporządzając odpowiednie odsyłacze w inwentarzu, a w miejsce wyłączonego nośnika wkłada się zastawnik.
Jakie informacje mają być na tym zastawniku?
I jak praktycznie ma to wyglądać: kartkę zastawnika wkleić do jednostki? Wszyć?

24. .............
Zbiór wyłączonych nośników nie stanowi odrębnego zbioru archiwalnego, a wyłączone nośniki otrzymują sygnatury zespołu (zbioru), z którego zostały wyłączone.
Zbiór nie stanowi zbioru...

W przypadku wyłączenia nośnika z konkretnej jednostki jaką sygnaturę on otrzymuje? W sytuacji analogicznej w materiałach ulotnych i fotografiach zalecono nadanie wyłączonym materiałom sygnatury j.a., z której materiały zostały wyłączone, tutaj brakuje wyraźnych wskazówek w tej kwestii. Może to ma być kolejna, odrębna sygnatura?

[bartek]

Witam! Chciałbym podnieść jeszcze raz kwestię pośrednio już poruszaną. Chodzi o podaną w pkt 2 definicję dokumentu wizyjnego (każdy zapis - bez skupiania się na nośniku), natomiast w pkt 4 (w dwóch pierwszych podpunktach) precyzuje się w oparciu o kryteria nośnika (po co skoro w definicji nie ma mowy o nośniku?). Mało tego te dwa podpunkty nie są spójne z podpunktem 3, w którym rozróżnia się egzemplarz archiwalny (oryginał) w stosunku do kopii roboczych (czyli na podstawie statusu zapisu, jego treści merytorycznej). Mamy małe zamieszanie, bo albo wprowadzamy w definicji dokumentu wizyjnego sformułowanie dotyczące nośnika i wtedy możemy dzielić egzemplarze archiwalne wg kryterium nośnika (tylko po co? przecież ważny jest zapis na nośniku i jego treść, a nie sam nośnik - to nie jest muzeum techniki).Dlaczego w jednym punkcie (4) egzemplarz archiwalny określa się raz na podstawie postaci fizycznej, a innym razem wg  statusu (oryginał, kopia robocza, etc.). Określenie Egz. Archiw. wg statusu zapisu jest jak najbardziej logiczne, ponieważ powinien to być zapis w ostatecznej postaci nadanej przez twórcę (oryginał), ewentualnie materiały robocze, jeżeli ich wartość informacyjna jest większa BEZ WZGLĘDU NA FORMĘ ZAPISU. Dokumentem jest zapis na taśmie i powinniśmy oceniać to co jest zawarte w zapisie, a nie na czym zostało podane (z pominięciem oczywiście sytuacji, gdzie forma zapisu umożliwi określenie, który zapis jest wcześniejszy, tzn bliższy oryginału - ale z drugiej strony co to ma do rzeczy jeśli zdecydujemy się na archiwizowanie innej wersji tzn bogatszej w treść?)

[Hanna Staszewska]

Co jest więc dokumentem wizyjnym i fonicznym?
Czy sam zapis (bez nośnika).
Bo tak naprawdę to zapis podlega archiwizacji, a nie nośnik, który jest tylko czasowym miejscem pobytu zapisu .
To jest chyba logiczne...
Wtedy będziemy opracowywać (a więc i inwentaryzować) zapis i to zapis powinien otrzymać stałą sygnaturę.  Nośnik zaś powinien być identyfikowany poprzez wskazanie lokalizacji zapisu. Mamy tu bowiem z założenia sytuację, w której lokalizacja zapisów będzie się zmieniać, bo będą one migrowały na inne nośniki. Nie ma to wpływu na kwestie wyodrębniania zespołów/zbiorów, bo zapisy będą zachowane niezależnie od tego, na jakich nośnikach się znajdują i niezależnie od tego, gdzie te nośniki są przechowywane.
 
I jeszcze w kwestii inwentarza:
21. Po sporządzeniu równoważnika oryginału wprowadza się stosowne wpisy do ewidencji [chyba do inwentarza, tak jest w projekcie wskazówek dot. dokumentów fonicznych] - sygnaturę nowego zapisu [zgodnie z intencją autorów chyba powinno być: nośnika], jego status (równoważnik oryginału, przegranie z nośnika sygnatura nr? wykonane dnia?), a przy sygnaturze [co to znaczy konkretnie??? W tym samym polu???] wybrakowanego nośnika wprowadza się informację dotyczącą co najmniej [we wskazówkach fonicznych nie ma tego sformułowania, czy to coś oznacza, czy też jest to zwykłe przeoczenie?] podstawy brakowania i numeru zezwolenia na brakowanie.

Wojtek słusznie zauważył, że inwentarz będzie więc wykazem nośników.
W takim razie gdzie w inwentarzu będą opisy zapisów, czyli, wg autorów wskazówek jednostek opracowania (termin zaiste nowatorski) I jaki to będzie poziom opisu???

Spójrzmy jeszcze na zalecenie dot. opisu zapisu (punkt 18):
m) dane o dokumentacji towarzyszącej
Jakie dane??? Trzeba chyba konkretnie podać, bo doświadczenie mi podpowiada, że każdy będzie tu wpisywał rozmaitości.
I tu rodzą się kolejne wątpliwości: bo co to właściwie ma być??? Jak rozumiem, może to być np. dokumentacja aktowa, odnosząca się do danego dokumentu wizyjnego. Jeśli ta dokumentacja będzie opisana w systemie informatycznym we właściwym dla niej miejscu, to system te informacje powinien automatycznie połączyć np. w raporcie, po co więc je powielać???

I jeszcze to nieszczęsne zalecenie, na które już Wojtek zwrócił uwagę, czyli wymóg podania daty wpływu nośnika do archiwum. W przypadku przegrania zapisu na nowy nośnik, np. płytę DVD lub serwery co należy podać??? Datę zakupu płyty lub urządzeń czy może datę dostarczenia do archiwum?

PS.

Czy oznacza to jednak, że obok opracowania np. Magazynu ekspres reporterów jako dokumentu wizyjnego możliwe jest opisanie jako osobnych dokumentów wizyjnych również poszczególnych reportaży zaprezentowanych w tym magazynie? Jeśli tak to czy nie tworzy to pewnego chaosu i nie przeczy zasadom opisu wielopoziomowego?

W moim przekonaniu oczywistą oczywistością jest, że tworzy i przeczy 

[Wojciech Woźniak]

Czy sam zapis (bez nośnika)Co?.
Bo tak naprawdę to zapis podlega archiwizacji, a nie nośnik, który jest tylko czasowym miejscem pobytu zapisu Mrugnięcie.
To jest chyba logiczne...
Wtedy będziemy opracowywać (a więc i inwentaryzować) zapis i to zapis powinien otrzymać stałą sygnaturę.  Nośnik zaś powinien być identyfikowany poprzez wskazanie lokalizacji zapisu. Mamy tu bowiem z założenia sytuację, w której lokalizacja zapisów będzie się zmieniać, bo będą one migrowały na inne nośniki. Nie ma to wpływu na kwestie wyodrębniania zespołów/zbiorów, bo zapisy będą zachowane niezależnie od tego, na jakich nośnikach się znajdują i niezależnie od tego, gdzie te nośniki są przechowywane.

Miałem podobne wątpliwości. W początkowej części projektu wskazówek wydawało mi się, że w centrum zainteresowania jest dokument wizyjny w oderwaniu od nośnika. Zdziwiłem się więc gdy pojawiła się kwestia sygnatury nadawanej nośnikowi. Spodziewałem się raczej innego rozwiązania: sygnatury nadanej dokumentowi, zaś nośnika opisanego - tak jak pisze wyżej Hania - jako miejsca przechowywania dokumentu.

Nadal też nie bardzo rozumiem, czy zapis dokumentu wizyjnego i dokument wizyjny to to samo czy też nie. Weźmy przykład: film Potop nagrany na 3 płytach DVD, to:
- 1 dokument wizyjny i 3 zapisy dokumentu wizyjnego (bo przecież co najmniej 3 odrębne pliki na trzech nośnikach)
- 3 dokumenty wizyjne i 3 zapisy jw.
- 1 dokument wizyjny = 1 zapis mimo, że na 3 nośnikach (w tym wypadku nie ma sensu rozróżniania tych pojęć)

pozdrawiam
Wojtek

[Hanna Staszewska]

Zerknijcie do Projektu rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie szczegółowych zasad i trybu gromadzenia, ewidencjonowania, kwalifikowania, klasyfikacji oraz udostępniania materiałów archiwalnych  tworzących zasób jednostek  publicznej radiofonii i telewizji
http://www.mkidn.gov.pl/website/document/?docId=429

Dziwnie znajomy tekst