Witam !
Mam problem z kwalifikacją nagrań dźwiekowych i filmów. Czy można zastosować do kwalifikacji wszystkich filmów i nagrań dźwiękowych niezależnie od twórcy, zasady zawarte w Piśmie Okólnym Nr 1 Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych z dnia 8 maja 1996 r. w sprawie zatwierdzenia przez właściwe archiwa państwowe kwalifikatorów wartości archiwalnej fonograficznej i wideograficznej dokumentacji działalności programowej byłej państwowej jednostki organizacyjnej „Polskie Radio i Telewizja” oraz akceptowania spisów zdawczo – odbiorczych materiałów archiwalnych kategorii A. iczy istnieją inne podstawy prawne odnośnie klasyfikacji nagrań dźwiękowych i filmów, oraz zasad brakowania.
Oczywiście można. Trzeba jednak sobie zdać sprawę z tego, że każde nagranie, audycję,czy film należy traktować indywidualnie i zarazem porównywać z innymi tego typu zapisami istniejącymi w archiwum. Wtedy dopiero będziemy mogli ocenić wartość nagrania, jego oryginalność, przydatność dla nadawcy czy właściciela zbiorów.
Z tego też względu nie ma "urzedowego" wykazu nagrań z podziałem na kategorie archiwalne jak to ma miejsce w przypadku materiałów aktowych.
Czekam na odzew?
Podzielając głos swojej poprzdniczki pragnę zwrócić uwagę, że przytoczone przepisy mają jedynie charakter roziwązania przykładowego.
Pragę tylko zauważyć problem prawidłowego zapisu nośnika dźwiękowego w bazie IZA. Ww. bazie nie ma takiej opcji (jest dokumentacja aktowa,techniczna, kartograficzna, druki ulotne) i należałoby coś z tym zrobić. Nie powinno się na siłę wciskać takich rzeczy do dokumentacji aktowej i używając opcji uwagi do opisu takiego nośnika.