Archiwa i archiwiści w literaturze i filmie

[Grzegorz Gałęzowski]

Fragment z popularnego w latach 80 komiksu SF. Wtedy archiwista mi się z niczym nie kojarzył.

[Kajka]

Może to nie do końca ten wątek, ale w sumie stereotyp archiwisty i archiwum w społeczeństwie i popkulturze utwierdzają tego typu opisy. Archiwum jako miejsce zsyłki, zapomniane przez Boga i ludzi:

Nie można mnie było jednak zwolnić, bo ja reprezentuję związek zawodowy i jestem chroniony. W lipcu 2019 roku oddelegowano mnie więc do archiwum. To zwykły mobbing, żeby zniechęcić mnie do pracy w radiu.

Dlaczego mobbing?

Dotąd pracowałem w budynku Trójki przy u. Myśliwieckiej 3/5/7. Teraz odcięto mnie od reszty zespołu, przeniesiono do archiwum do budynku przy ul. Woronicza. To puste, zapomniane skrzydło budynku, zapomniany korytarz, pokój z zakurzonym biurkiem i komputer ze starym oprogramowaniem. Dobrze, że nie szafa na szczotki.

Na czym polegała pana praca?

Miałem pisać materiały na temat rocznic historycznych. Przez tydzień trzy teksty. Dla dziennikarza, który jest codziennie na antenie, to praca poniżej możliwości i kwalifikacji. Przychodzisz o godz. 9 rano, siedzisz do godz. 16 w pustym pokoju. Masz do napisania trzy krótkie teksty w tygodniu, z którymi nie wiadomo, co się później dzieje. To miało mnie zniechęcić do radia, uprzykrzyć życie i spowodować odejście.

Inni też trafiali do archiwum?

Tak. Do tego zapomnianego pokoju. Znam dziennikarzy i dziennikarki, którzy trafili do archiwum i uznawali, że są pewne granice wytrzymałości. Odchodzili z pracy, składali wypowiedzenia. Uznawali, że szkoda ich czasu i energii. Nie będę jednak spekulował, kto i dlaczego odszedł. Trzeba pytać każdego z osobna.

Pan wytrzymał?

Spędziłem w archiwum trzy miesiące. U jednego ta nić wytrzymałości pęka szybciej, u innego nie. U mnie nie pękła. Ja muszę być w radiu ? to moje życie.

Źródło: https://gwiazdy.wp.pl/kuba-strzyczkowski-nowy-dyrektor-radiowej-trojki-ludzie-z-trojki-nie-byli-wyrzucani-sami-chcieli-z-niej-odejsc-6527157329152129a

Bardzo smutny obraz Archiwum Polskiego Radia 

Może warto by było zaprosić redaktora Zozunia do Narodowego Archiwum Cyfrowego, albo do Filmoteka Narodowa - Instytut Audiowizualny, żeby pokazać, że archiwum nie zawsze musi tak wyglądać i że też pracują tam ludzie z pasją?

[Bolek]

Dali go do archiwum i nic z tym nie zrobił? Haków nie szukał?

[Hanna Staszewska]

Lepsza scena jest w "Chinatown"  Polańskiego jak Jack Nicholson wyrywa kartę z rejestru gruntowego

Ostatnio obejrzałam i wątek archiwalny na całą scenę się złożył: Nickolson przychodzi do miejskiego archiwum, gdzie stoją porządnie oznakowane regały (żadna tam piwnica), archiwista zgodnie ze stereotypem : chudy wymoczek w okularach, Nickolson mówi do niego lekceważąco per "synek", no i wyrywa ukradkiem kartę z rejestru.

[rkb]

Przypomniałem sobie ostatnio film, który pierwszy raz oglądałem bardzo dawno temu. Ten film to W imię ojca. Mimo, że archiwum i archiwista są tam tylko przelotnie i to pod koniec filmu, jednak jak popatrzy się Kieślowskim wydaje się, że mogą mieć znaczenie kluczowe.

[rkb]

Tak przy okazji wspominek, a byłem przekonany że w tym wątku to już musiało być (jednak chyba nie było), bo według mnie to kanon.
Jeśli ktoś ma ochotę na Literaturę przez duże L i chciałby poczytać coś z uniwersalnym przesłaniem a umiejscowione w Archiwum przez duże A to myślę, że powinien sięgnąć po Wszystkie Imiona  Jose Saramago.
Lektura raczej dla tradycyjnych mniej dla cyfrowych, dla których to może być nudne.

[Jarek]

tego wierszyka chyba jeszcze nie było w tym wątku:

https://pl-pl.facebook.com/ArchiwumNarodoweKrakow/photos/pb.324002311043368.-2207520000../2338087476301498

Dla kontekstu: metr bieżący akt to ponoć ok. 30 kg, korzec to miara objętości, ale wagowo może wyjść sporo więcej.
Uprasza się jednak o nieużywanie otwartego ognia w archiwum.

[Filip Kwiatek]

Ciekawe wątki archiwalne w książce Andrzeja Ziemiańskiego "Ucieczka z Twierdzy Breslau"

Primo - nie wszyscy archiwiści (i archiwistki) to nieatrakcyjne wizualnie osobniki:

Dobrze znał drogę do archiwum, ale jeszcze lepiej jedną z archiwistek, śliczną Ritę Menzel, o której względy zabiegał od dawna.

Secundo - archiwum jest bardzo nowoczesne (archiwum policji kryminalnej Kripo, Wrocław, rok 1944):

Uruchomiła supernowoczesne amerykańskie urządzenie do dziurkowania kart. Jankesi, a konkretnie firma IBM, sprzedali je Niemcom tuż przed wojną, właśnie w Breslau. Służyło do ewidencjonowania Żydów przeznaczonych do rozwałki. Ale świetnie nadawało się też do celów archiwalnych. HOLMES - wystukała na klawiaturze. Coś zaszumiało i zaterkotało. Po chwili dziewczyna miała już w ręku perforowaną kartę. Podeszła do innego urządzenia i wsunęła kartę do czytnika. Terkot rozległ się dużo głośniejszy, a urządzenie wypluło fiszkę z nadrukiem. Rita zniknęła pomiędzy półkami pełnymi opasłych akt. Wróciła po niespełna minucie z teczką.

Tertio - niestety zawsze znajdzie się jakiś dyletant, który będzie narzekał i psuł wspaniały obraz pracy archiwum:

Ledwie zdążyłem, panie poruczniku - chłopak wyjmował z torby akta. - Bo tam w tej papierni - tak nazywał dział akt - to już wszyscy kończą kawkę i do domu idą.

[Bolek]

Na TVP VOD dostępny jest kolejny sezon "A?rchiwisty".

[Filip Kwiatek]

Remigiusz Mróz, Ekspozycja - jedną z ofiar mordercy jest wykładowca archiwistyki. Nie będę spojlerował dlaczego został zamordowany, tylko nadmienię, że znaleziono go powieszonego na krzyżu na Giewoncie