Wycinki prasowe - jak porządkować?

[qwerty]

Zastanawiam się, w jaki sposób przygotować wycinki prasowe do archiwizacji. Są aktualnie posegregowane w kopertach na lata i miesiące. Wszystkie chcę zeskanować, tak by mieć je również w postaci cyfrowej na dysku. Czy te wycinki należy ponaklejać na białą kartkę papieru i później zeskanować, a następnie wpiąć do segregatora/ włożyć do teczki, a na koniec ponumerować na odwrocie ołówkiem?

W jaki sposób postępuje się "fachowo" z wycinkami prasowymi? W jaki sposób nadaje się sygnatury? Czy sposób nadawania sygnatury rok-miesiąc-numer w teczce/segregatorze, np. 1968-04-0012 może być?

Są jakieś programy z gotowymi bazami danych, czy trzeba coś takiego samemu tworzyć np. w MS Access? Słyszałem o programie ArchiveIt! - czy jest godny polecenia?

Proszę o jakieś wskazówki, porady.

[Hanna Staszewska]

A gdzie są przechowywane te wycinki: w archiwum zakładowym czy w archiwum państwowym?

[Stary fartuch]

Ależ najważniejsze że "qwerty" chce to mieć dobrze zrobione. Duże piwo dla qwerty! Oczywiście jeżeli to jest część kategorii A w AP albo do oddania do AP to komisja metodyczna oceni że należy w jak najmniejszym stopniu ingerować w fizyczność tych materiałów aby właściwe dokumentowały działalność aktowórcy. Chyba że wymagają zabiegów konserwatorskich ... Na marginesie:  od lat 50-tych (do początku 90-tych) działała Agencja Informacyjna "Glob" zajmująca się dostarczaniem serwisów prasowych (robił to też RUCH a przed wojną liczne inne agencje i firmy) - serwisy takie miałem kilka razy w ręku i rzeczywiście były robione na zasadzie wycinkowania prasy i naklejania wycinków na karty papieru na której pisano dane bibliograficzne wycinka. Ale widziałem też serwisy składające się z całych numerów czasopism z zaznaczonym istotnym fragmentem i tu może być problem z objętością materiałów, którą przez wycinkowanie w trakcie opracowania można znacznie zredukować. W końcu do przechowywania dorobku czasopiśmiennictwa predystynowane są biblioteki . W pierwszej kolejności bym ustalił wg jakiego klucza gromadzono wycinki aby ten układ utrzymać. Spotkałem się z sytuacją gdzie część informacji gromadzono w formie serwisu chronologicznie  w jednym wydziale - i to jest jedna część, a drugą wg tytułów czasopism (np. reklamy własnej działalności) w innym wydziale i to jest odrębna całość - ważne dwu tych rzeczy nie pomieszać.Tutaj sprawa prosta bo chyba jest jeden ciąg i będzie jeden spis. Co do wyjmowania z kopert i naklejania to bym się zastanowił - skoro i tak będzie skanowane czy jest sens ? Po opracowaniu każda teczka ma swoje miejsce w spisie wg w/w wskazanego układu a opis jej zawartości wykonuje się na zasadach ogólnych. W skanach można wtedy posługiwać się nr spisu, nr teczki, numerem karty (wycinka).   Nawiasem mówiąc na każdej karcie mogą być np. trzy wycinki - co jest obiektem wg ISAD ? Karta czy wycinek ? Kolejne ciekawe zagadnienie i w dodatku też już ma swój wątek na IFARZE ... O ArchiveIt nic nie powiem bo od kilku tygodni mam go w zakładkach żeby sobie potestować ale jakoś mi schodzi 

[qwerty]

Nie jest ro ani archiwum zakładowe, ani tym bardziej państwowe, tylko pracownia historyczna, gdzie są gromadzone różne materiały związane z przeszłością regionu. Teraz stosunkowo dużo powstaje takich placówek, przeważnie działają przy ośrodkach kultury czy bibliotekach.

Są to właśnie wycinki pochodzące z Biura Wycinków "Glob". Skłaniam się ku temu, by segregować je chronologicznie, bo tak są teraz poukładane w kopertach.

Co do kwestii poruszonej przez Stary fartuch to jestem za tym, by posługiwać się numerem karty. Faktem jest, że na jednej karcie może być więcej niż jeden wycinek, ale przecież każdy jest opisany (tytuł prasowy, nr wydania, data wydania, tytuł artykułu lub nazwa działu). Chcę stworzyć system, który będzie w prosty sposób pozwalał wyszukiwać skan wycinka prasowego na komputerze, a przy tym "na półce" w teczce/segregatorze będzie porządek. Jeszcze tylko muszę dobrać jakieś narzędzia informatyczne, ewentualnie zastanowić się nad tym i samemu coś stworzyć... Skany są w plikach JPG, choć przyznam, że rozważane było DjVu, bo dostrzegam duże możliwości tego drugiego formatu, ale na to trzeba pewnie więcej osób do projektu i zasoby finansowe na oprogramowanie.

[Stary fartuch]

To bardzo pięknie - aczkolwiek mam drobne zastrzeżenie - GLOB nie robił wycinków sam z siebie tylko trzeba było je u niego zamówić wg określonego kryterium i ktoś to musiał zrobić. Jeżeli zrobiła to państwowa lub samorządowa jednostka organizacyjna to dokumentacja tego rodzaju stanowi również materiały archiwalne (wide stary jak i nowy wzorcowy JWA z właściwych rozporządzeń - teraz to klasa 066 Wycinki prasowe i zewnętrzne materiały informacyjne ; 660 O działalności własnej - A ) a jeżeli ta p.j.o. była pod nadzorem właściwego AP to dokumentacja ta powinna się tam znaleźć. Jeżeli było inaczej - wycinki mogą być w pracowni i wszytko jest OK bez informowania właściwego AP. Chociaż i sama taka pracownia może być wzięta pod nadzór jako samorządowa jednostka organizacyjna.
Co do technologii - nie wypowiadam się - bo jestem stary - ale jeżeli objętość tej dokumentacji nie jest za wielka - to w tej chwili można zeskanować i udostępniać chętnym na terminalu jak stary dobry mikrofilm, tyle, że cyfrowy a "wodotryski" dodać sobie z czasem. Słyszałem jedynie,że pełna wersja Acrobata pozwala robić OCR ze skanów w tiff, jpg czy nawet raw co potem rozwiązuje wszelkie kwestie z przeszukiwaniem (fulltext) ale faktycznie jest to kosztowne.
Ważne jeszcze przy wycinkach jest zabezpieczenie kopertami / przekładkami z papieru z rezerwą zasadową bo papier gazetowy jest szalenie marnej jakości i dobrze (szczelnie) to potem zapakować.
Miłej pracy na niwie regionalistyki stosowanej  Ach ... Spotkania z młodzieżą szkolną, wizyty w zakładach pracy - rozmarzyłem się 

[qwerty]

To prawda, GLOB regularnie przysyłał za odpłatnością subskrybentowi jedynie wycinki z prasy (później również kserokopie takich wycinków) z kilkuset czasopism wydawanych w Polsce. Ale wcześniej trzeba było zamówić odpowiednie hasło/hasła, na podstawie których dokonywano selekcji materiału prasowego.

Pomysł udostępniania tego rodzaju źródeł za pomocą terminala wydaje się bardzo interesujący. Trzeba tylko zastanowić się, jak rozwiązać to technicznie i uwzględnić zasoby finansowe, bo tego typu pracownie regionalne nie mają tak wysokich budżetów jak IPN.

Dziękuję za pomoc.