Internetowe Forum Archiwalne > Projekty wskazówek metodycznych
dokumenty wizyjne
Hanna Staszewska:
22. Nośniki z zapisami wizyjnymi stanowiące część zespołu (zbioru) archiwalnego (aktowego) wyłącza się z jednostek inwentarzowych zespołów/zbiorów, do których przynależą, sporządzając odpowiednie odsyłacze w inwentarzu, a w miejsce wyłączonego nośnika wkłada się zastawnik.
Jakie informacje mają być na tym zastawniku?
I jak praktycznie ma to wyglądać: kartkę zastawnika wkleić do jednostki? Wszyć?
24. .............
Zbiór wyłączonych nośników nie stanowi odrębnego zbioru archiwalnego, a wyłączone nośniki otrzymują sygnatury zespołu (zbioru), z którego zostały wyłączone.
Zbiór nie stanowi zbioru...
W przypadku wyłączenia nośnika z konkretnej jednostki jaką sygnaturę on otrzymuje? W sytuacji analogicznej w materiałach ulotnych i fotografiach zalecono nadanie wyłączonym materiałom sygnatury j.a., z której materiały zostały wyłączone, tutaj brakuje wyraźnych wskazówek w tej kwestii. Może to ma być kolejna, odrębna sygnatura?
bartek:
Witam! Chciałbym podnieść jeszcze raz kwestię pośrednio już poruszaną. Chodzi o podaną w pkt 2 definicję dokumentu wizyjnego (każdy zapis - bez skupiania się na nośniku), natomiast w pkt 4 (w dwóch pierwszych podpunktach) precyzuje się w oparciu o kryteria nośnika (po co skoro w definicji nie ma mowy o nośniku?). Mało tego te dwa podpunkty nie są spójne z podpunktem 3, w którym rozróżnia się egzemplarz archiwalny (oryginał) w stosunku do kopii roboczych (czyli na podstawie statusu zapisu, jego treści merytorycznej). Mamy małe zamieszanie, bo albo wprowadzamy w definicji dokumentu wizyjnego sformułowanie dotyczące nośnika i wtedy możemy dzielić egzemplarze archiwalne wg kryterium nośnika (tylko po co? przecież ważny jest zapis na nośniku i jego treść, a nie sam nośnik - to nie jest muzeum techniki).Dlaczego w jednym punkcie (4) egzemplarz archiwalny określa się raz na podstawie postaci fizycznej, a innym razem wg statusu (oryginał, kopia robocza, etc.). Określenie Egz. Archiw. wg statusu zapisu jest jak najbardziej logiczne, ponieważ powinien to być zapis w ostatecznej postaci nadanej przez twórcę (oryginał), ewentualnie materiały robocze, jeżeli ich wartość informacyjna jest większa BEZ WZGLĘDU NA FORMĘ ZAPISU. Dokumentem jest zapis na taśmie i powinniśmy oceniać to co jest zawarte w zapisie, a nie na czym zostało podane (z pominięciem oczywiście sytuacji, gdzie forma zapisu umożliwi określenie, który zapis jest wcześniejszy, tzn bliższy oryginału - ale z drugiej strony co to ma do rzeczy jeśli zdecydujemy się na archiwizowanie innej wersji tzn bogatszej w treść?)
Hanna Staszewska:
Co jest więc dokumentem wizyjnym i fonicznym????
Czy sam zapis (bez nośnika)???.
Bo tak naprawdę to zapis podlega archiwizacji, a nie nośnik, który jest tylko czasowym miejscem pobytu zapisu ;).
To jest chyba logiczne...
Wtedy będziemy opracowywać (a więc i inwentaryzować) zapis i to zapis powinien otrzymać stałą sygnaturę. Nośnik zaś powinien być identyfikowany poprzez wskazanie lokalizacji zapisu. Mamy tu bowiem z założenia sytuację, w której lokalizacja zapisów będzie się zmieniać, bo będą one migrowały na inne nośniki. Nie ma to wpływu na kwestie wyodrębniania zespołów/zbiorów, bo zapisy będą zachowane niezależnie od tego, na jakich nośnikach się znajdują i niezależnie od tego, gdzie te nośniki są przechowywane.
I jeszcze w kwestii inwentarza:
21. Po sporządzeniu równoważnika oryginału wprowadza się stosowne wpisy do ewidencji [chyba do inwentarza, tak jest w projekcie wskazówek dot. dokumentów fonicznych] - sygnaturę nowego zapisu [zgodnie z intencją autorów chyba powinno być: nośnika], jego status (równoważnik oryginału, przegranie z nośnika sygnatura nr? wykonane dnia?), a przy sygnaturze [co to znaczy konkretnie??? W tym samym polu???] wybrakowanego nośnika wprowadza się informację dotyczącą co najmniej [we wskazówkach fonicznych nie ma tego sformułowania, czy to coś oznacza, czy też jest to zwykłe przeoczenie?] podstawy brakowania i numeru zezwolenia na brakowanie.
Wojtek słusznie zauważył, że inwentarz będzie więc wykazem nośników.
W takim razie gdzie w inwentarzu będą opisy zapisów, czyli, wg autorów wskazówek jednostek opracowania (termin zaiste nowatorski)????????? I jaki to będzie poziom opisu?????????
Spójrzmy jeszcze na zalecenie dot. opisu zapisu (punkt 18):
m) dane o dokumentacji towarzyszącej
Jakie dane??? Trzeba chyba konkretnie podać, bo doświadczenie mi podpowiada, że każdy będzie tu wpisywał rozmaitości.
I tu rodzą się kolejne wątpliwości: bo co to właściwie ma być??? Jak rozumiem, może to być np. dokumentacja aktowa, odnosząca się do danego dokumentu wizyjnego. Jeśli ta dokumentacja będzie opisana w systemie informatycznym we właściwym dla niej miejscu, to system te informacje powinien automatycznie połączyć np. w raporcie, po co więc je powielać???
I jeszcze to nieszczęsne zalecenie, na które już Wojtek zwrócił uwagę, czyli wymóg podania daty wpływu nośnika do archiwum. W przypadku przegrania zapisu na nowy nośnik, np. płytę DVD lub serwery co należy podać??? Datę zakupu płyty lub urządzeń czy może datę dostarczenia do archiwum????
PS.
--- Cytat: Wojciech Woźniak w Maj 12, 2008, ---Czy oznacza to jednak, że obok opracowania np. Magazynu ekspres reporterów jako dokumentu wizyjnego możliwe jest opisanie jako osobnych dokumentów wizyjnych również poszczególnych reportaży zaprezentowanych w tym magazynie? Jeśli tak to czy nie tworzy to pewnego chaosu i nie przeczy zasadom opisu wielopoziomowego?
--- Koniec cytatu ---
W moim przekonaniu oczywistą oczywistością jest, że tworzy i przeczy ;D
Wojciech Woźniak:
--- Cytat: Hanna Staszewska-Katolik ---Czy sam zapis (bez nośnika)Co?.
Bo tak naprawdę to zapis podlega archiwizacji, a nie nośnik, który jest tylko czasowym miejscem pobytu zapisu Mrugnięcie.
To jest chyba logiczne...
Wtedy będziemy opracowywać (a więc i inwentaryzować) zapis i to zapis powinien otrzymać stałą sygnaturę. Nośnik zaś powinien być identyfikowany poprzez wskazanie lokalizacji zapisu. Mamy tu bowiem z założenia sytuację, w której lokalizacja zapisów będzie się zmieniać, bo będą one migrowały na inne nośniki. Nie ma to wpływu na kwestie wyodrębniania zespołów/zbiorów, bo zapisy będą zachowane niezależnie od tego, na jakich nośnikach się znajdują i niezależnie od tego, gdzie te nośniki są przechowywane.
--- Koniec cytatu ---
Miałem podobne wątpliwości. W początkowej części projektu wskazówek wydawało mi się, że w centrum zainteresowania jest dokument wizyjny w oderwaniu od nośnika. Zdziwiłem się więc gdy pojawiła się kwestia sygnatury nadawanej nośnikowi. Spodziewałem się raczej innego rozwiązania: sygnatury nadanej dokumentowi, zaś nośnika opisanego - tak jak pisze wyżej Hania - jako miejsca przechowywania dokumentu.
Nadal też nie bardzo rozumiem, czy zapis dokumentu wizyjnego i dokument wizyjny to to samo czy też nie. Weźmy przykład: film Potop nagrany na 3 płytach DVD, to:
- 1 dokument wizyjny i 3 zapisy dokumentu wizyjnego (bo przecież co najmniej 3 odrębne pliki na trzech nośnikach)
- 3 dokumenty wizyjne i 3 zapisy jw.
- 1 dokument wizyjny = 1 zapis mimo, że na 3 nośnikach (w tym wypadku nie ma sensu rozróżniania tych pojęć)
pozdrawiam
Wojtek
Hanna Staszewska:
Zerknijcie do Projektu rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w sprawie szczegółowych zasad i trybu gromadzenia, ewidencjonowania, kwalifikowania, klasyfikacji oraz udostępniania materiałów archiwalnych tworzących zasób jednostek publicznej radiofonii i telewizji
http://www.mkidn.gov.pl/website/document/?docId=429
Dziwnie znajomy tekst ;)
Nawigacja
[#] Następna strona
Idź do wersji pełnej